Na drie van de negen ronden zijn er nog vier spelers met de volle 100%. Laten we ze even aflopen.

Jip Damen won vanuit een Skandinavier tegen Eelke de Boer. Die bezorgde zwart een geisoleerde dubbelpion op de c-lijn wat goed zou moeten zijn voor een klein plusje. Het ging anders. Wit had de verkeerde loper en zwart greep zijn kans over de h-lijn. Eelke gooide zijn damepionnen naar voren, maar de 3e 'hup vooruit'-zet deed hem de das om. Jip vlocht een even fraai als simpel matnet.

Jonas Hilwerda pakte tegen William Boudry een Pirc hyperscherp aan. Alle koningspionnen gingen naar voren en een pion op d5 werd geofferd. Allemaal voor kansen over de f-lijn. In een razend moeilijke stelling kwamen die er inderdaad. Na 25.Pf6+ (25.Pd6+ is ook niet mis) ging zwart aan passieve stukken ten onder. Het eindspel van toren tegen loper en een paar kreupele pionnen kende geen problemen voor Jonas, na 49 zetten was het punt binnen.

De jonge Duitser Lando Korten liet vanuit een Konings-Indier met c3 zien hoe je stuk kunt domineren. Zwart staat in de slotstelling aangekrant, terwijl zijn loper de dekking van c7 op moet geven.

Dries van Malder rekende in een echte Nederland - Belgie af met David Jongste. David probeerde in een 3.Lb5 Siciliaan met alle middelen activiteit en aanval te krijgen. Het lukte niet. Dries keek het rustig aan en counterde bekwaam. De witspeler verloor eerst door een tactisch foefje een pion en durfde even verderop in de partij niet in te gaan op tactische verwikkelingen. Daarna konden de stukken snel in de doos.

Met 3 uit 3 dus: Jip Damen, Jonas Hilwerda, Lando Korten en Dries van Malder. Een halfje minder heeft Jannes Carpentier.

 

 

De trossen los, het ruime sop gekozen. De tweede rond beloofde heel wat zeeslagen met kanonnen als De Ruyter, Nelson en  Tromp aan het roer. Kanonskogels sloegen scheepswanden aan diggelen, ledematen vlogen in het rond. Het want vatte vlam,  de voormast kraakte en bezweek. Nu even kijken hoe de jongens en meisjes dit vertaalden naar de 64 velden.

Matthias Godde en Matthias Lando stonden met de gezichten vlak bij elkaar. Het vuur spoot uit de ogen. Anders kun je een Konings-Indische Saemisch waarin beide kanten vol op de aanval gaan niet omschrijven. Lando deed een pion in de aanbieding. Zonder blikken of blozen snaaide Godde het kleinood van het bord. Alle lijnen naar zijn koning waren nu open. Zijn eigen aanval over de h-lijn sneefde toen zijn h-pion gestuit werd op h7. Witte aanval dood, alleen zwart nog kansen. Had Godde die zwarte pion op f7 laten staan, het was nog spannend geworden. Nu sloeg Lando met het knuppelharde 25...Txa2 toe. Dan helpt er geen lieve moedertje meer aan, de vloot van Godde verging al ras met man en muis.

Bij Xander Pauwels en Leonard Ortmeier werd de strijd naar het land verplaatst. Aan beide kanten in een Dame-Indische opening werden diepe loopgraven gegraven, zo links en rechts stak er een mitrailleur bovenuit. Dreigen hier, dreigen daar. Echt geschoten werd er niet. En opeens werd het stil en was de vrede getekend.

David Jongste nam in de veldslag tegen Maximilian Wensing een verkeerde afslag waardoor knullig een pion verloren ging. Maximilian zette zijn troepen toen keurig neer voor de aanval en David, die het einde niet af wilde wachten, gooide alles wat hij had in de strijd: dragonders, kurassiers... naar voren! De een na de ander sneuvelde. De zwarte koning leek bedreigd, maar het was schijn. Nog meer troepen in de aanval. Nog meer, nog meer... Wanhoop. Een alles of niks aanval. Het werd niks.

Een ware vlootvoogd combineert tactiek met stratgie. Dat was Thijs de Bock in zijn treffen met Tyro Bekedam. In een Siciliaanse draak met een snel d5 offerde hij een kwaliteit, terwijl wit als een argeloze dronkelap op een lekke schuit een pion op a7 meesnaaide. Thijs' 19...Txb2+ was een oplawaai van jewelste. Dizzy en al bijna uitgeteld voer Tyro nog wat rond op de zeven wereldzeeën. Ergens op die tocht begaf zijn lekke schuit het definitief.

 

Sterre Dauw en Jonas Hilwerda kozen het Schotse ruime sop. Beide vloten voeren wat rond, en wit deed op zet 22 de uitval Da5?!. Zwart counterde bekwaam en op zet  26 hees wit opeens het witte doek als teken van overgave. Goed, er was schade, maar onoverkomelijk leek dat nog niet, jammer.

Simon Knudsen en Eelke de Boer tenslotte cirkelden lang om elkaar heen, op zoek naar de beste uitgangspositie voor de echte zeeslag. Eelke toonde zich hierin de betere kapitein, schoot zo links en rechts een pion van het bord, liet Simon zijn loze dreigingen en voer gedegen naar een fraaie positionele overwinning. Mooi spel.

Even een rondje langs de velden in de B-groep. Felle strijd, hup naar voren met die stukken.

Wengzhi Dai speelde tegen een Spanjaard met ...Pge7. Olivier Verheyen keek steeds tegen een klein minnetje aan en toen wit doorbrak op de koningsvleugel gooide hij de handdoek in de ring.

Mick van Randtwijk begreep met zwart tegen Iris Schelleman beter hoe je een Gesloten Sicliaan moet spelen: d4 bezetten met een paard en aanvallen op de damevleugel. Wit moet het dan aan de andere kant van het bord de zwarte koning lastig maken. Dat lukte Iris niet. Na 24 zetten vond Iris het, met een kwaliteit minder, wel genoeg.

William Gijssen nam Stefan Vlaming te grazen in een Franse Steinitz. Het is een kort partijtje dat na het juiste 6..Db6 een andere uitkomst had kunnen krijgen.

Simom Bilecen en Sam van Dongen leken een wedstrijdje snel stukken afruilen te doen. Totdat wit dacht een pion te winnen; zwart counterde met tegenaanval en Simon toen maar koos voor eeuwig schaak.

Elmathan Ghebreab deed zichzelf de das om tegen Ferdin Vematyar. Vanuit een Giuco Piano kwam er een middenspel op het bord met alleen maar zware stukken. De witte koning stond onveiliger dan zijn zwarte collega. Toen de witte monarch dacht met 26.Kf2 op pad te gaan, vond zwart dat geen ramp. Hij hielp een handje mee, offerde mooi een toren en zette de koning van Elmathan met een pionzet mat.

Daan Noordenbos en Anna Martinze vochten een Siciliaanse Sveshnikov uit. Anna rommelde wat op de koningsvleugel, maar dat leverde te weinig op. Toen Daan 31.c5 op het bord zwiepte trokken donkere wolken zich samen boven de zwarte stelling. Waar rook is, daar is vuur. Er hielp geen moedertje lief meer aan. Daan ging als een mes door de bekende boter. 

In de B-groep waren er in de eerste ronde een paar verrassingen. Ook hier spelers die gewoon wonnen, omdat ze een hogere rating hebben. Dat zijn Wenzhi Dai, William Gijzen en Sam van Dongen.

Luuk Baselmans kwam met een blauw oog weg tegen Ivo Warmerdam. Luuk dacht na een schijnoffer het stuk met rente terug te krijgen. Dat bleek niet te kloppen. Hij rommelde wat verder, gaf zwart wat tegenkansen en die werden door Ivo gegrepen. Hij had schijnbaar geen zin om met 400 Elo-punten toch nog onderuit te gaan, dus gaf hij eeuwig schaak.

Ali Salem Elier trof het niet dat hij in zijn eerste partij Sven Damen tegenover zich kreeg. Die lijkt toch een stuk sterker te schaken dan zijn rating van 1544 aangeeft. Ali speelde een Spanjaard met ...Pge7. Dat is ook wel door Jorden van Foreest gespeeld maar die is ermee gestopt. Hij verloor er te vaak mee. Wit deed het mooi. Hij drukte tegen de zwart pion op d5, combineerde penningen met aftrekschaak en haalde al op zet 24 de vis op het droge. In de gaten houden, die Sven.